Obecnie choroby natury psychicznej nie są już powodem do wstydu. W dużych miejscowościach korzystanie z pomocy psychologa, a nawet psychiatry, jest czymś typowym i wręcz modnym. W mniejszych bywa z tym różnie, ale świadomość ludzi stale się poszerza w tym pozytywnym kierunku. Niestety wciąż się zdarza, że mylone są pojęcia psychologa i psychiatry.
Kim jest psycholog?
Z reguły osoba, która odczuwa różnego rodzaju dolegliwości natury psychicznej, chociażby lekkie, zaczyna szukać pomocy specjalisty. Pomoc pierwszego kontaktu świadczy w takiej sytuacji psycholog. Nie jest to lekarz, ale specjalista, osoba, która ukończyła kierunek psychologiczny o wybranej specjalizacji bądź ogólnie. Psychologowie mogą pomóc w sposób doraźny lub długofalowy, wiele osób decyduje się np. na podjęcie terapii polegającej na rozmowach, seansach w gabinecie, pracy w domu zgodnie z uzyskanymi wytycznymi. W bardzo licznych przypadkach efekty są łatwe do zauważenia, choć klient poradni nie otrzymuje żadnych recept ani nie jest leczony inwazyjnymi metodami. Jeśli problem nie mija, osoba może być skierowana do lekarza specjalisty – czyli psychiatry.
Pomoc psychiatry
Psychiatra to lekarz i jako taki ma pełne prawo do zapisywania recept, kierowania pacjenta do szpitala czy na leczenie specjalistyczne. Z reguły dysponuje też większym doświadczeniem w bardziej zaawansowanych przypadkach. Niektórzy psychiatrzy prowadzą własne badania lub są częścią zespołów naukowych badających konkretne zagadnienia psychologiczne. Nie należy obawiać się psychiatry, zwłaszcza że stanowi on jedynego specjalistę, do którego można udać się w związku z:
- depresją nieustępującą mimo poddania się terapii psychologicznej,
- chorobami typu anoreksja, bulimia,
- zaburzeniami utrudniającymi życie nie tylko chorego, ale również bliskich,
- próbami samobójczymi.
Są to jedynie przykłady. Część osób trafia do psychiatry w wyniku skierowania od innego specjalisty. Czasami choroba, która daje objawy somatyczne, bywa tak naprawdę wywołana schorzeniem psychicznym i trzeba rozpocząć jej leczenie od strony „wewnętrznej”. Niekiedy połączenie leczenia psychiatrycznego i ogólnego daje dopiero oczekiwane efekty i pacjenta udaje się w pełni wyleczyć.
Artykuł opracowano we współpracy z psychiatra-sochaczew.pl
